Bawełny czar...

Od dłuższego czasu chodza za mną podkładki pod talerze.... Chodzą, i dojśc nie mogą. Jak forma akceptowalna, to kolor nie taki, jak kolor sie podoba, to jakośc wykonania woła o pomstę do nieba... Ostatnio trafiłam na cudowne... w pięknej limonce, która mi się sni....I wawet cena i wykonanie szło razem w nienagannej parze... I co...? Ano były tylko dwie.... I beż możliwości zamówienia większej ilości sztuk... Po tym doświadczeniu oklapłam całkowicie, i doszłam do wniosku, że chwilowo podkładki mi nie pisane. Na szczęście wczoraj wieczorem wpadłam na arcyciekawy pomysł na urozmaicenie i tak nieźle zawalonego dnia... Mianowicie wyciągnęłam dawno zapomniane szydełko i bawełnianą nitkę, którą kupiłam w ulubionym szmateksie za przysłowiowy grosz. Serwetek nie robiłam nigdy. Zapytac nie miałam kogo, dlatego w domku moim kochanym, wczoraj słychac było całkiem nieprzyjemną dla ucha łacinę  kuchenną puszczaną w kierunku szydełka w odwecie za mało zadowalające efekty jego pracy... Pod swoim adresem przecież rzucac nie będę, prawda...? Jakos poszło... Co prawda nitki zabrakło i będe musiała w poniedziałek urządzac polowanie na bawełnę, ale jakis efekt juz jest widoczny. Mało perfekcyjny przyznam, ale jak dla mnie i tak wielka radocha!

 

Marzą mi się pastelowe, kolorowe, okrągłe i prostokątne... Jednym słowem rozszalałam się w marzeniach i bardzo bym chciała, żeby mi tej fantazji nie zabrakło po kilku sztukach... Zobaczymy... na razie czeka mnie ulubione bieganie po pasmanteriach w poszukiwaniu kolorów. Już się cieszę, bo na wielu blogach widac takie bogactwo kolorów, że trudno się zdecydowac w którym kierunku pójśc. Zobaczymy... Jeśli tylko uda się popełnic cos satysfakcjonującego, pochwalę się ;-) Buziaki Dziewczyny Kochane!